صادرات رب گوجه فرنگی به ترکیه

صادرات به ترکیه به دلیل نزدیکی جغرافیایی و نیاز بازار این کشور، یکی از فرصت‌ های تجاری برای کشاورزان و صادر کنندگان ایرانی است. ترکیه خود یکی از تولید کنندگان بزرگ گوجه در جهان محسوب می‌شود، اما در برخی فصول سال به دلیل افزایش تقاضا یا کاهش تولید داخلی، اقدام به واردات این محصول می‌کند. رعایت استاندارد های کیفی، بسته‌ بندی مناسب و آگاهی از تعرفه‌ های گمرکی ترکیه از مهم‌ ترین عوامل موفقیت در صادرات گوجه‌ به این کشور است.

رب گوجه‌ فرنگی صادراتی ارزان قیمت معمولاً از گوجه‌ های با قیمت مناسب و فرآیند تولید بهینه تهیه می‌شود، تا هزینه‌ های نهایی کاهش یابد. این نوع رب بیشتر برای بازار های عمده‌ فروشی، رستوران‌ ها و کشورهایی با تقاضای بالا و حساسیت قیمتی صادر می‌شود. بسته‌ بندی‌ های فله‌ ای مانند بشکه‌ ای و اسپتیک نیز به کاهش هزینه‌ های بسته‌ بندی و حمل‌ و نقل کمک می‌کند.

کشور های آفریقایی، برخی کشور های آسیایی و حوزه خلیج‌ فارس از خریداران اصلی رب گوجه ارزان‌ قیمت هستند. در عین حال، رعایت استاندارد های بهداشتی و کیفیت قابل‌ قبول برای ورود به بازار های جهانی ضروری است. استفاده از تکنولوژی‌ های صنعتی برای کاهش هزینه تولید، و افزایش ماندگاری محصول نیز اهمیت زیادی دارد. با توجه به نوسانات قیمت گوجه‌ فرنگی، برنامه‌ ریزی دقیق در تأمین مواد اولیه می‌تواند، به حفظ ثبات قیمت رب صادراتی کمک کند.

بازاریابی هدفمند و انتخاب کانال‌ های توزیع مناسب، نقش کلیدی در موفقیت صادرات این محصول ایفا می‌کند. ایران یکی از کشور های بنام و موفق در تولید و صادرات رب گوجه فرنگی به ترکیه است.

صادرات رب گوجه فرنگی اسپتیک به ترکیه:

صادرات رب گوجه فرنگی اسپتیک به فرآیند بسته‌ بندی رب گوجه فرنگی در ظروف مخصوص ( معمولاً بسته‌های پلیمری یا کارتن‌ های مخصوص ) در شرایط بهداشتی و بدون حضور اکسیژن گفته می‌شود. در این روش، رب گوجه فرنگی پس از پاستوریزه شدن، در محیطی عاری از میکروب و با استفاده از فناوری اسپتیک بسته‌ بندی می‌شود.

این فرآیند باعث حفظ کیفیت و طراوت رب گوجه فرنگی برای مدت طولانی‌ تری می‌شود، بدون اینکه نیازی به استفاده از مواد نگهدارنده شیمیایی باشد. صادرات این نوع رب به دلیل ماندگاری بالا، راحتی حمل و نقل و امکان ارسال به بازار های بین‌ المللی پر طرفدار است.

نکات مهم در صادرات رب گوجه فرنگی به ترکیه چیست؟

گوجه فرنگی میوه‌ ای آبدار و سرخ است، که در ایران انواع مختلف آن پرورش می‌شود. برای صادرات، گوجه فرنگی‌ ها باید: تازه، رسیده و بدون لکه یا آسیب باشند. همچنین باید طبق استاندارد هایی مشخص از نظر تعداد و وزن بسته‌ بندی شوند. گوجه فرنگی‌ های صادراتی معمولاً ارگانیک هستند.

برای صادرات رب گوجه فرنگی به ترکیه باید از بسته بندی های استاندارد استفاده شود. حمل به صورت قوطی فلزی یا حمل فله ای که در بشکه ها یا حلبی ها صورت می گیرد، از هر نظر باید بهداشتی باشد.

برای صادرات رب گوجه فرنگی به ترکیه یک معیار مشخصی وجود دارد، که به آن بریکس می گویند. بریکس، نشان می دهد، که مقدار غلظت مواد در داخل رب گوجه فرنگی نسبت به آب چقدر است. هر چه عدد بریکس بیشتر باشد، یعنی رب گوجه، غلیظ تر است و کیفیت بهتری دارد.

برای تولید رب گوجه فرنگی غلیظ تر و با کیفیت باید حجم گوجه فرنگی بیشتری مصرف شود. جالب آن است که شرایط نگهداری رب گوجه فرنگی در قوطی فلزی یا شیشه ای به این بستگی دارد، که عدد بریکس آن چند است، به طور مثال اگر بسته بندی شیشه یا قوطی باشد، عدد بریکس به صورت استاندارد بین 16 تا 27 است. اگر رب گوجه فرنگی به صورت فله ای و در بشکه حمل شود، عدد بریکس باید بین 38 تا 40 الی 41 متغیر باشد.

اهمیت صادرات رب گوجه فرنگی از ایران به ترکیه:

در سال‌ های اخیر، توجه به صادرات غیر نفتی به عنوان یکی از استراتژی‌ های کلیدی برای کاهش وابستگی به درآمد های نفتی و ارتقاء اقتصاد ملی ایران، گسترش چشم گیری یافته است. در این میان، صادرات محصولات کشاورزی و صنایع غذایی به عنوان یکی از موتور های محرکه این حرکت، نقشی حیاتی ایفا می‌کند. یکی از حوزه‌ های نوید بخش و پر پتانسیل برای این صادرات، رب گوجه فرنگی است.

ترکیه، به عنوان همسایه غربی ایران، با مصرف گسترده و واردات بالای رب گوجه فرنگی، بازار جذاب و پر تقاضایی برای تولید کنندگان ایرانی ایجاد کرده است. اما آیا این مسیر، همچون یک جاده صاف و هموار، فاقد چالش‌ ها است؟  برای پاسخ به این پرسش که چگونه می‌توان از این فرصت به بهترین شکل بهره‌ برداری کرد؟ با ما همراه باشید. ایران بهترین کشور در صادرات رب گوجه فرنگی به ترکیه می‌باشد.

بازار رب گوجه فرنگی در ترکیه اینگونه است که، ترکیه با مصرف سرانه‌ ای حدود 7 کیلو گرم رب گوجه فرنگی در سال، به یکی از مقاصد اصلی و مهم برای صادرات این محصول در منطقه تبدیل شده است. این کشور، علاوه بر تولید داخلی، بخش زیادی از نیاز خود را از طریق واردات تأمین می‌کند. به عنوان نمونه، در سال 2022، ترکیه حدود 160 هزار تن رب گوجه فرنگی وارد کرده که نشان‌ دهنده ظرفیت بالای این بازار برای تأمین‌ کنندگان خارجی است.

این ارقام نه تنها از اهمیت بازار ترکیه حکایت دارند، بلکه فرصتی بی‌ نظیر برای صادر کنندگان ایرانی به شمار می‌روند، تا سهم بیشتری از این بازار پررونق را به خود اختصاص دهند.

ترجیحات و سلیقه‌ های مصرف‌ کنندگان ترکیه به صورتیست که، مصرف‌ کنندگان ترکیه معمولاً به رب گوجه فرنگی‌ ای که رنگی روشن و جذاب دارد، غلظتی مناسب رو به بالا و طعمی متعادل و بی‌ نظیر را ترجیح می‌دهند.

در این بازار، استفاده از ادویه‌ جات خاص مانند فلفل قرمز که به رب گوجه فرنگی طعمی تند و خاص می‌بخشد، بسیار رایج است، و این ویژگی یکی از علایق عمده مصرف‌ کنندگان ترک به شمار می‌رود. علاوه بر این، بسته‌ بندی‌ های متنوع، شیک و بهداشتی از دیگر الزامات و انتظارات بازار ترکیه است، که می‌تواند تأثیر زیادی در جلب نظر خریداران داشته باشد. شرکت کامروز با استفاده از بهترین متریال و مواد اولیه در صادرات رب گوجه فرنگی به ترکیه حرف اول را می‌زند.

رقبای اصلی ایران در بازار صادرات رب گوجه فرنگی به ترکیه:

در بازار صادرات رب گوجه فرنگی به ترکیه، کشور های مختلفی به عنوان رقبای اصلی ایران حضور دارند. از جمله این کشور ها می‌توان به چین، ایتالیا، اسپانیا و… اشاره کرد. این کشور ها با سابقه‌ ای طولانی در تولید و صادرات رب گوجه فرنگی، برند سازی قوی و ارائه قیمت‌ های رقابتی، توانسته‌ اند سهم قابل توجهی از بازار ترکیه را به خود اختصاص دهند، و به عنوان بازیگران اصلی در این عرصه شناخته می‌شوند.

ظرفیت‌ های صادراتی ایران:

ایران با تولید سالانه حدود یک میلیون تن رب گوجه فرنگی، به عنوان یکی از بزرگ‌ ترین تولید کنندگان این محصول در منطقه شناخته می‌شود. کیفیت بالای گوجه فرنگی‌ های ایرانی، که به دلیل شرایط آب و هوایی مناسب و تکنیک‌ های کشت پیشرفته به دست می‌آید، از جمله مزایای رقابتی این کشور در بازارهای جهانی است.

علاوه بر این، استفاده از روش‌ های مدرن در فرآیند تولید رب گوجه فرنگی، موجب شده است، ایران جایگاه قابل توجهی در صادرات این محصول داشته باشد. قیمت پایین‌ تر تمام شده این محصول در مقایسه با رقبای اصلی، به ویژه در بازارهایی چون ترکیه، یکی دیگر از عواملی است که ایران را در رقابت‌ های بین‌ المللی، در موقعیت بهتری قرار می‌دهد. ایران بخاطر کشاورزی قوی، صادرات رب گوجه فرنگی به ترکیه را به بهترین شکل ممکن انجام می‌دهد.

موانع و چالش های صادرات رب گوجه فرنگی به ترکیه:

• نوع و کیفیت گوجه فرنگی:
  گوجه فرنگی‌ ها باید از نظر کیفیت و طعم مطلوب باشند. گوجه‌ های رسیده، تازه و بدون آسیب، بهترین نتیجه را در تولید رب می‌دهند. گوجه‌ هایی که از لحاظ رنگ، طعم و بافت خوب هستند، باعث می‌شوند، رب حاصل نیز دارای رنگ و طعمی مناسب باشد.
  نوع گوجه فرنگی: نوع گوجه‌ ای که برای تولید رب استفاده می‌شود، تأثیر زیادی بر کیفیت نهایی دارد. برخی گونه‌ ها به‌ طور خاص برای تولید رب مناسب‌ تر هستند، زیرا حاوی مقدار بالایی از مواد جامد و کمبود آب هستند. نوع گوجه فرنگی تاثیر بسیار زیادی بر صادرات رب گوجه فرنگی به ترکیه خواهد گذاشت.
• فرآیند تولید:
  فرآوری و پخت: یکی از مهم‌ ترین مراحل تولید رب گوجه فرنگی، فرآیند پخت است. در صورتی که این فرآیند به‌ طور صحیح انجام نشود، ممکن است رب کیفیت لازم را نداشته باشد. پخت به زمان و دمای مناسب نیاز دارد تا مواد مغذی گوجه فرنگی حفظ شود و رب غلظت و طعم مطلوب پیدا کند. نوع بدست آمدن و پختن گوجه تاثیر بسزایی بر صادرات رب گوجه فرنگی به ترکیه می‌گذارد.
  فیلتر کردن و صاف کردن: برخی از رب‌ ها ممکن است، در فرآیند تولید تصفیه و صاف شوند تا طعم، رنگ و بافت بهتری پیدا کنند.
• استفاده از ادویه‌ جات و مواد افزودنی:
  استفاده از ادویه‌ ها مانند فلفل قرمز، نمک، سیر و دیگر مواد افزودنی می‌تواند، طعم و عطر رب را تغییر دهد. در تولید رب‌ های با طعم خاص، میزان و نوع ادویه‌ ها باید به دقت کنترل شود.
  مواد نگهدارنده و مواد افزودنی: برخی تولید کنندگان از مواد افزودنی برای حفظ ماندگاری رب و افزایش رنگ و طعم استفاده می‌کنند. البته استفاده از این مواد باید مطابق با استاندارد های بهداشتی باشد تا کیفیت محصول حفظ شود.
• نحوه بسته‌ بندی:
  بسته‌ بندی مناسب و بهداشتی یکی از عوامل تأثیرگذار در کیفیت رب گوجه فرنگی است. بسته‌ بندی باید به گونه‌ ای باشد، که از تماس محصول با هوا، رطوبت و نور جلو گیری کند، زیرا این عوامل می‌توانند موجب کاهش کیفیت رب و کاهش ماندگاری آن شوند.
  استفاده از بطری‌ های شیشه‌ ای یا قوطی‌ های فلزی به عنوان بسته‌ بندی، به‌ ویژه در حفظ طعم و رنگ محصول مؤثر است.
• شرایط نگهداری:
  نحوه نگهداری گوجه فرنگی‌ ها قبل از فرآوری و همچنین نگهداری رب پس از تولید، تأثیر زیادی بر کیفیت آن دارد. گوجه فرنگی‌ ها باید در شرایط مناسب نگهداری شوند تا از فساد و آسیب جلوگیری شود. همچنین رب باید در دمای مناسب و دور از نور مستقیم نگهداری شود تا کیفیت آن حفظ گردد.
• آب و مواد اولیه دیگر:
  میزان آب موجود در گوجه فرنگی و سایر مواد اولیه مانند نمک یا شکر که به رب افزوده می‌شود، تأثیر زیادی بر غلظت و طعم رب دارد. میزان آب کم و غلظت بالا باعث می‌شود، که رب کیفیت بهتری از نظر طعم و بافت پیدا کند.
• دما و زمان پخت:
  پخت مناسب گوجه فرنگی و زمان و دمای دقیق آن برای حفظ طعم و رنگ طبیعی محصول بسیار اهمیت دارد. دمای زیاد یا زمان پخت طولانی‌ تر می‌تواند، منجر به تغییر طعم، رنگ و حتی کاهش مواد مغذی رب شود.
• میزان اسیدیته:
  میزان اسیدیته رب گوجه فرنگی (pH) نیز یکی دیگر از عوامل تعیین‌ کننده در کیفیت است. این عامل تأثیر زیادی در ماندگاری و طعم محصول دارد. رب با pH پایین‌ تر یا (اسیدی‌ تر) معمولاً طعم بهتری دارد و مدت زمان بیشتری قابل نگهداری است.

چه مزیت هایی برای صادرات رب گوجه فرنگی از ایران به ترکیه وجود دارد؟